Arnolt-Bristol oldtimer kopen

Geschiedenis van de Arnolt-Bristol

Stanley 'Wacky' Arnolt, een ondernemende industrieel uit Chicago, richtte in 1950 S.H. Arnolt & Co op om Britse auto’s te importeren. De Arnolt-Bristol ontstond door een nauwe samenwerking tussen het Britse Bristol (dat het 404-chassis leverde), de Italiaanse carrosseriebouwer Bertone (de body), en Arnolt zelf als initiatiefnemer en assembleerder. In 1952 raakte Arnolt onder de indruk van Bertone tijdens de autoshow van Turijn. Vanwege een beëindigde samenwerking met MG, ging hij verder met Bristol en liet Bertone een elegante, open sportwagen ontwerpen. De afwerking vond plaats in Indiana. Van 1953 tot en met 1963 zijn er slechts 130 auto’s vervaardigd. Rond 90 exemplaren bestaan nog, deels door een verwoestende brand in Chicago waarbij 12 auto’s verloren gingen. Door hun beperkte oplage en handwerk is geen enkele Arnolt-Bristol exact hetzelfde. In hun tijd waren ze duur: tussen de $4.000 en $6.000 in de jaren 50, met als tegenwaarde tegenwoordig enkele tonnen euro’s bij veilingen.

Modelreeks en ontwikkelingen

De Arnolt-Bristol werd geleverd in vier varianten. Het basis ‘Competizione’ model richtte zich op circuits, zonder cabriokap en met een minimaal windscherm (‘Barchetta’ stijl). De ‘Bolide’ versie had extra uitrusting en een grotere voorruit. In de luxueus uitgevoerde ‘Bolide Deluxe’ waren zijkanten met ramen en een wegklapbare kap toegevoegd; de coupé (slechts 6 gebouwd) beschikte over een vast dak en inklapbare koplampen. Bijzondere uitvoeringen zijn bijvoorbeeld de speciaal in aluminium uitgevoerde exemplaren en enkele voertuigen met deelname aan de Mille Miglia en 12 Hours of Sebring. De meeste auto’s werden rechtsgestuurd geleverd.

Bijzonderheden en hoogtepunten

De grootste bijzonderheid van de Arnolt-Bristol is de unieke samenwerking tussen drie landen: Britse techniek, Italiaanse designkunst en Amerikaanse inventiviteit. De auto is technisch gebaseerd op het beproefde Bristol 404-chassis met een doorontwikkeling van de BMW 328-motor, maar onderscheidt zich door de karakteristieke carrosserie van Franco Scaglione (Bertone). Het model stond bekend om zijn uitstekende wegligging, lage gewicht, en snelle acceleratie – kwaliteiten die hem ook succesvol maakten in onder andere de 12 uur van Sebring (klassenzeges in 1955, 1956 en 1960). Door de zeer beperkte productie (ongeveer 130 voertuigen) is de Arnolt-Bristol vandaag de dag uiterst zeldzaam, met een marktaandeel van 100% binnen Arnolt (en The Bolide-serie) – alle bekende listings binnen deze categorie betreffen dit model.

Technische gegevens

Speciale en gelimiteerde uitvoeringen

Van de Arnolt-Bristol bestaan enkele bijzondere uitgaven: Allereerst zijn er coupéversies (slechts zes stuks gebouwd) met een vast dak en unieke koplampen. Daarnaast zijn er twee aluminium tentoonstellingsmodellen en een zeer klein aantal sportieve ‘Competizione’ varianten voor circuitgebruik. Verder nemen bepaalde exemplaren deel aan prestigieuze klassiekerrally’s zoals Mille Miglia, waarmee ook hun historische waarde is vergroot.

Zwakke punten en aandachtspunten

Vanwege het handgemaakte Italiaanse plaatwerk zijn carrosseriedelen uniek en lastig te vervangen; corrosie kan een aandachtspunt zijn. Mechanisch geldt het Bristol-blok als betrouwbaar, mits goed onderhouden, maar onderdelen zijn zeldzaam. Elektriciteit en bekleding zijn vaak maatwerk. Sinds veel modellen rechtsgestuurd zijn, kan ombouw complex zijn. Let verder op versie-specifieke details zoals koppeling en schakelmogelijkheid. Een brand in de fabriek te Chicago heeft ervoor gezorgd dat er nog minder reserveonderdelen beschikbaar zijn.

Motor, prestaties en rijbeleving

De 2,0-liter lijnmotor levert standaard ongeveer 130 pk; met tuning zijn vermogens rond 150 pk haalbaar. Dankzij het lage gewicht en de uitgebalanceerde verdeling is het rijgedrag sportief en nauwkeurig. De viertraps handbak en hydraulische remmen bieden voor de periode betrouwbare prestaties. Menige Arnolt-Bristol heeft successen geboekt op Sebring, Le Mans en bij regelmatigheidsrally’s. Populaire uitvoeringen blijven vooral de open Bolide-varianten, gewaardeerd om hun authentieke circuitgevoel en directe stuurkarakter. - Bolide: sportieve uitrusting, ideaal voor historisch racen

• Deluxe: meer comfort, zijruiten en cabriokap
• Coupe: exclusief, zeldzaam, slechts zes gebouwd

Ontwerp, interieur en uitrusting

Het design is het werk van Franco Scaglione (Bertone), gekenmerkt door vloeiende, aerodynamische lijnen, een korte achterspoiler en een lange neus. In het interieur vallen de zachte Italiaanse stoelen op, vaak bekleed met Connolly-leder (vooral in de Deluxe). Accessoires zijn doorgaans zeer zeldzaam; veel elementen zijn uniek geproduceerd. Het dashboard is eerder functioneel dan luxe en de kleurstellingen variëren, met klassieke tinten als rood, zilvergrijs of British Racing Green. Typische accenten zijn pop-up koplampen bij de coupé, subtiele chroomlijsten, en het kenmerkende logo met de rode Pegasus in een zwarte ‘A’. Voorzieningen waren bescheiden, behalve in de Deluxe-modellen.

Overige bijzonderheden

Tal van Arnolt-Bristols zijn ingezet bij bekende evenementen zoals de Mille Miglia. De combinatie van Bristol-techniek, Bertone-design en Amerikaanse samenstelling resulteert in een voertuig met uniek karakter en verzamelwaarde, vooral in rechtsgestuurde marktsegmenten.

Samenvatting

De Arnolt-Bristol staat als unieke samenwerking tussen drie landen symbool voor technische innovatie en stijl uit de jaren 50. Door een productie van slechts circa 130 exemplaren – waarvan ongeveer 90 wereldwijd nog bestaan – is elk voertuig haast een kunstwerk op wielen. Dankzij het lage gewicht, het directe stuurgedrag en zijn rijke racehistorie spreekt de Arnolt-Bristol vooral de ware oldtimerliefhebber aan.