Renault Dauphine oldtimer kopen

Geschiedenis van de Renault Dauphine

De Renault Dauphine werd ontwikkeld als opvolger van de 4CV en zag in 1956 het levenslicht op de Autosalon van Genève. Renault richtte zich met de Dauphine op de groeiende vraag naar betaalbare en zuinige auto’s die toch stijlvol en ruim moesten zijn. Het model was direct een groot succes: de productie bereikte op het hoogtepunt een tempo van één auto per 30 seconden in de fabriek in Flins, Frankrijk. Naast Europa vonden ook tienduizenden exemplaren hun weg naar onder andere Duitsland, Argentinië, Brazilië en zelfs de VS. De Dauphine was niet alleen populair als gezinsauto, maar verscheen ook op het rallycircuit. Desondanks kreeg het model in de VS kritiek op roestgevoeligheid en constructie, maar in Europa hield zijn populariteit aan.

Modelhistorie

Renault voerde de Dauphine als tussenmodel tussen de 4CV en latere, modernere ontwerpen zoals de Renault 8. Gedurende zijn productieperiode werden verschillende varianten geïntroduceerd, waaronder de luxere Ondine, sportieve Gordini en de rallygerichte 1093. Het design en de techniek werden in kleine stappen doorontwikkeld voordat de productie eindigde in 1967. De opvolgers bouwden voort op de achterwielaandrijving en mechanische eenvoud van de Dauphine.

Bijzondere kenmerken en statistieken

De Renault Dauphine onderscheidde zich met een stijlvol carrosserieontwerp met moderne lijnen voor zijn tijd, een compacte viercilindermotor in het achteronder, en een verrassend ruim interieur. Ook de kleuren en materialen waren vooruitstrevend, mede dankzij de invloed van ontwerpster Paule Marrot. Op praktisch vlak was de Dauphine licht (ongeveer 700 kg), wendbaar in het stadsverkeer en leverbaar met meerdere uitvoeringen qua motorvermogen en uitrusting. De auto stond bekend als familieauto en was, met zijn deelname aan rally’s en races, ook geliefd bij sportieve rijders.

Technische gegevens

Speciale uitvoeringen en zeldzame modellen

De Dauphine Ondine was een luxer afgeleide met 12V-elektriciteit en uitgebreidere bekleding, gericht op meer comfort en extra uitrusting zoals verstelbare rugleuningen. De Dauphine Gordini, ontwikkeld door Amédée Gordini, kreeg een krachtigere motor (tot 40 pk) en sportieve uitrusting, waaronder striping en aangepaste uitlaat voor een sportiever geluid. Voor de liefhebbers van snelheid bracht Renault de 1093 uit: een racing-versie bedoeld voor rally’s, geleverd met 49 pk en een vijfbak. Deze varianten zijn tegenwoordig extra gezocht onder verzamelaars.

Zwakke punten en aandachtspunten

Hoewel betrouwbaar binnen zijn klasse, kampte de Dauphine met typische zwakke punten zoals verhoogde roestgevoeligheid aan het chassis en de carrosserie (met name bodemplaat en wielkasten). De constructie werd in de VS ooit als licht en kwetsbaar beoordeeld. Technisch zijn punten van aandacht de koeling (radiateur/leidingen) en het elektrische systeem in vroegere afwijkingen. Bij sportievere modellen is eveneens de staat van het vijfbak-systeem en uitgevoerde revisies een aandachtspunt. Het loont zich om vooral te letten op grondige roestherstelwerkzaamheden en de originaliteit van motor en interieur.

Motor, rijgedrag en prestaties

De Dauphine heeft een achterin geplaatste viercilindermotor met OHV, bekend om zijn soepele karakter en voldoende trekkracht voor zijn klasse. Door zijn lage gewicht en compacte afmetingen stuurt de auto lichtvoetig en wendbaar, wat ideaal is voor gebruik in de stad en op bochtige secundaire wegen. Standaard was de afstemming gericht op comfort, de Gordini- en 1093-versies boden merkbaar meer dynamiek en sportieve rijeigenschappen dankzij meer pk en aangepaste transmissie. Populaire uitvoeringen zijn de Gordini voor sportieve prestaties (40 pk), de Ondine vanwege de luxere uitrusting, en de 1093 voor rallyliefhebbers. De standaardmotors leveren 26-32 pk; de 1093 haalt met zijn aangepaste vergaser en vijfbak tot 49 pk.

Interieur, comfort, exterieur en ontwerp

De Dauphine werd mede vormgegeven door de Franse ontwerpster Paule Marrot. Ze introduceerde frisse kleuren met opvallende namen, zoals Bahamasgeel, Borneogroen en Kilimanjarowit, en vernieuwende stoffen in het interieur. Het carrosserie-ontwerp is herkenbaar aan zachte, afgeronde lijnen, ronde koplampen en een karakteristieke ‘drupvorm’. Op details als chroomaccenten, het ‘dolfijn’-logo op stuur en motorkap, en de praktische vier deuren werd niet bezuinigd. De Ondine-versie had diversiteit aan bekledingen en extra comfortvoorzieningen, zoals verstelbare stoelen. Optioneel waren vrolijke accessoires en sportieve accenten verkrijgbaar, vooral op de Gordini. Het interieur is ruim voor zijn segment en expressief in materiaalkeuze.

Overige bijzonderheden

De Dauphine is niet alleen een gezinsauto: door zijn technische eenvoud en compacte bouw werd hij in veel landen ingezet als taxi, lesauto en dienstvoertuig. Zijn populaire imago wordt versterkt door deelname aan klassiekerevenementen, rally’s en een actieve fanbasis.

Samenvatting

De Renault Dauphine is een van de meest succesvolle Franse compacte auto’s uit het naoorlogse tijdperk, met wereldwijd meer dan twee miljoen geproduceerde exemplaren en een herkenbaar ontwerp. Met verschillende uitvoeringen van basis tot sport (Gordini, 1093) is er voor iedere liefhebber een variant te vinden. Let bij aankoop op roest en technische staat, maar wie een goed exemplaar vindt, krijgt een stijlvolle, lichte en opvallende klassieker die zich onderscheidt door zijn rijplezier, kleuren en Franse flair.