Champion oldtimers kopen

Geschiedenis van Champion

Champion werd na de Tweede Wereldoorlog opgericht door voormalig BMW-ingenieur Hermann Holbein en was bedoeld als een betaalbaar alternatief voor massa’s die een compacte auto nodig hadden. In 1949 verscheen de eerste prototype, CH-2, met een achterin geplaatste motor en stalen middenconstructie. De eerste productiemodellen, ontwikkeld met ZF Friedrichshafen en gebouwd in Paderborn, kwamen op de markt in 1950. Ondanks innovatief lichtgewicht ontwerp moest Holbein de eerste serie wegens gebreken aan de wielophanging en versnellingsbak terugroepen, wat resulteerde in kostbare updates. Verschillende overnames volgden door onder andere Rheinische Automobilfabrik Hennhöfer (RAF) en later Maico, bekend van motorfietsen. De productie hield niet lang stand, mede door financiële problemen en sterke concurrentie van grotere merken. In totaal werden er slechts enkele duizenden Champions gebouwd tussen 1949 en 1958.

Modelhistorie van Champion

De eerste Champion, de CH-2, diende als basis voor latere modellen. De Champion 250 kwam in 1950 op de markt, uitgerust met een 250 cc Triumph-motor (eencilinder of tweecilinder). In 1951 volgde de 400/500, met grotere motor en een steviger carrosserie. Na de initiële productie in Paderborn verhuisde de fabriek naar Ludwigshafen voor de RAF-periode, gevolgd door korte productieherstels door Henning Thorndahl. Vanaf 1955 bracht Maico de vierzitter MC 500 G uit, gebaseerd op de Champion 400 en MC 400. Omstreeks 1958 kwam er definitief een einde aan de productie. De belangrijkste modellen waren de Champion 250, 400 en MC 500 G.

Bijzonderheden van Champion

Champion wist zich te onderscheiden met zijn extreem lichte bouw, minimalistisch interieur en technische eenvoud. De eerste modellen werden geroemd vanwege hun prijs, die slechts de helft bedroeg van een Volkswagen. De achterin gemonteerde motor en simpele staalconstructie waren typerend. Door het beperkte aantal geproduceerde voertuigen zijn Champions vandaag bijzonder moeilijk te vinden. De Champion 250 is het meest aangeboden model, met een marktaandeel van 66,7% binnen het aanbod, terwijl de 500 G goed is voor 33,3%. Qua vraag draait de 500 G juist iets beter dan de 250, met 60,8% uit het totaal aantal bekeken Champion-advertenties.

Technische gegevens

Speciale modellen en verzameluitvoeringen

Er zijn geen officiële speciale edities van de Champion bekend, maar bijzonder zijn wel de korte cabrioletseries van de CH-2 (slechts 11 stuks gebouwd) en de Champion V5006 met 18 pk Heinkel-motor en houten-staalkoker constructie. Ook de als tweezitter geproduceerde MC 500 G is door zijn beperkte oplage én vierzitsconfiguratie geliefd bij kenners.

Onderhoudspunten en zwakke plekken

De vroege Champions, vooral de 250 en CH-2, zijn gevoelig voor slijtage aan de wielophanging en het versnellingsbakmechanisme. Door het beperkte aantal geproduceerde modellen zijn onderdelen schaars. Let bij aanschaf extra op roest rond het chassis, slijtage aan de bak en de staat van de ophanging. De eenvoud van het ontwerp maakt restauratie goed mogelijk, mits onderdelen gevonden kunnen worden.

Motor, prestaties en wegligging

Motorisch zijn de Champion-modellen eenvoudig, met een bescheiden vermogen en trekkracht, waardoor ze niet ontworpen zijn voor snelweggebruik. Het starten gebeurt met de hand – een elektrisch startsysteem ontbreekt bij vroege varianten. De vering is stevig, en het lage gewicht zorgt voor een direct, maar niet bijzonder comfortabel rijgedrag. Door de eenvoud is het brandstofverbruik opvallend laag.

Populaire modellen:

1. Champion 250 – 250 cc Triumph-motor (1 of 2 cilinders), 60-70 km/u, handstarter, gewicht ~220-250 kg.
2. Champion 500 G – op basis van de Champion 400, vierzits, watergekoelde Heinkel-motor (396 cc), ca. 90 km/u, meestal geproduceerd door Maico. undefined

Interieur, comfort, exterieur en design

Het Champion-design weerspiegelt pure functionaliteit: minimalistische materialen, simpele bedieningsorganen en veelal aluminium panelen of lichte stalen onderdelen. De CH-2 en 250 hebben een hoekige lijn met kleine afmetingen; cabriomodellen zijn zeldzaam en tonen stoffen kappen die lijken op de Fiat Topolino. Speciale kleuren of accessoires waren zeldzaam, de meeste Champions werden standaard geleverd in effen tinten. De MC 500 G introduceerde meer comfort met een vierzitsconfiguratie en grotere ramen.

Overige specifieke bijzonderheden

Het lage ledig gewicht maakt de Champion tot een van de meest lichtgewicht klassiekers ooit, wat zich vertaalt in unieke rijkwaliteiten, maar ook gevoeligheid voor wind en oneffenheden. De Champion is daarmee vooral interessant voor verzamelaars die een authentiek naoorlogs micro-autootje zoeken dat zelden verschijnt op oldtimermeetings.

Samenvatting

De Champion vormt een uniek hoofdstuk in de autogeschiedenis, met uiterst bescheiden aantallen, compromisloos technisch ontwerp en een verhaal dat is getekend door technische innovatie en financiële strijd. Wie een Champion oldtimer zoekt, kiest bewust voor zeldzaamheid, lichtgewicht bouw en een onmiskenbaar stukje Duitse microcar-historie uit de vroege jaren 1950.