1970 | Morris Minor 1000 Traveller

Er zijn auto’s die gewoon oud zijn. En dan is er deze Morris Minor Traveller: charmant, eigenzinnig en typisch Brits. Als James Bond een volkstuintje had gehad, was dit zijn dienstwagen geweest.

Gebouwd in een tijd waarin men in Engeland nog dacht dat de koningin alles met een houten frame reed, is de Traveller de station-wagonversie van de legendarische Morris Minor. En het hout? Ja, dat is écht. Geen plastic, geen nepdecoratie – massief essenhout, met de hand gemaakt en vol karakter.

Techniek – Simpel, eerlijk, onverwoestbaar Onder de motorkap ligt een 1,0-liter viercilinder die niet van kracht barst, maar wel betrouwbaar en vol Brits understatement is. Met zo’n 38 pk geniet hij liever van de landweg dan van de snelweg. Geen turbo, geen poespas – gewoon een motor die blijft draaien, zolang je hem af en toe olie geeft.

Het onderstel? Zo zacht als pudding. De besturing? Zo direct als een theezakje in hooi. Maar precies dat maakt hem zo leuk: je rijdt niet, je glijdt.

Staat – Rijklaar, maar met sleutelpotentieel Technisch en carrosserie-matig in goede staat. Start goed, rijdt goed, en heeft die typische Britse charme. Het exterieur heeft wat patina, het interieur wat slijtage – ideaal voor de liefhebber die graag sleutelt.

Rechtsgestuurd natuurlijk, want origineel Brits. Elke rit voelt als een tochtje door het Engelse platteland – midden in Nederland.

Conclusie – Meer dan een auto: een statement van hout en staal Wie deze Morris Minor Traveller koopt, kiest voor een levensstijl. Voor tea time in plaats van turbo. Voor handwerk in plaats van high-tech.

Hij vraagt een beetje liefde, maar geeft des te meer terug. En als je goed luistert, vertelt hij verhalen uit een tijd dat auto’s nog naar mens roken.

Kortom: zeg hier “ja” tegen, en je neuriet vanzelf God Save the Queen bij het starten.